In 1934 wilde J.W. de Jong stoppen met zijn drogisterij en zijn winkel aan het marktplein in Workum verkopen. De openbare verkoop vond plaats op 10 augustus in hotel De Wijnberg onder leiding van notaris Ane Jukkema met Bouke Smid, notarisklerk, als mondelinge gemachtigde voor Jelle Wijnzens de Jong met daarbij als getuigen Lolke de Haan oproeper en Pieter Bonnenma, hotelhouder. Thijs Siebes de Vries, winkelier in Oudehaske, kocht die avond het pand Merk 25 met pakhuis voor een totaal bedrag van ƒ 4623,=. De eigenaar van Hotel de Wijnberg en getuige bij de finaleverkoop, Pieter Bonnema, vroeg aan de koper, wat zijn bedoeling was met de aankoop van het pand. Vol trots vertelde hij dat zijn oudste zoon Siebe op 26 september van dat zelfde jaar ging trouwen en daarna met zijn bruid naar Workum zouden komen. Het jonge echtpaar ging een galanteriewinkel aan de Merk in Workum openen. De heer Bonnema zei toen: “dan zorg ik voor muziek op de Merk”, wetende dat op die datum de veekeuring in Workum weer zou plaatsvinden en traditiegetrouw er ’s avonds vanuit de muziektent door Crescendo een concert werd gegeven. Zo zijn zij door Workum welkom geheten. Toch was er de eerste jaren geen feeststemming. De jaren dertig kenmerkten zich door veel werkloosheid, weinig verkoop en lage winsten. De omzet per week was soms maar ƒ 100.= of minder. Wel had Siebe op advies een drogisterijafdeling van J.W. de Jong overgenomen. Daarbij behoorden ook 2 babyweegschalen voor de verhuur en een staande weegschaal in de winkel. In de pillen, zalfjes en drankjes voor huiselijke kwaaltjes zat gelukkig een stabiele verkoop. Toen Siebe in september 1939 werd opgeroepen voor de mobilisatie en hij daarvoor als onderofficier maandelijks een wedde ontving van f 100.= per maand, was dat op dat moment een welkome aanvulling op de omzet van de winkel. Maar toen in mei 1940 de oorlog uitbrak, moesten ze niet alleen de maandelijkse wedde inleveren, maar ook hun vrijheid. Na de oorlog was er sterke opgaande lijn in de verkoop en werd het Warenhuis een begrip in Workum. Naast de huishoudelijke- en wat luxe artikelen kon men in het Warenhuis ook terecht voor verf, behang, lederwaren, hengelsport en speelgoed. Maar ook voor het kopen en leggen van balatum, cocoslopers, karpetten en China matten.
En dan was er in die tijd de speciale handel in vele maten lampenglazen voor de olielampen, kousen voor het petroleumstel en kastpapier met wit en gekleurde opengewerkte randen. Om zomaar iets te noemen. De drogisterij afdeling werd later afgestoten maar de rollen drop en snoep bleven nog lang op de toonbank liggen evenals de verkoop van verpakte zeep en flesjes eau de cologne. In die tijd stond het pakhuis nog bijna leeg. Daarom werd een gedeelte wisselend verhuurd. Zo was er in de oorlog al opslag van aardappelen van de fa. Haagsma uit Bolsward. Sietze Gorter heeft op de bovenverdieping er zijn klokkenfabriek gehad en de eerste Vaktekenschool in Workum was er gehuisvest. Tijdens de verbouwing van de Gereformeerde school werden er tijdelijk 2 leslokalen ingericht. Er waren diverse pluimvee tentoonstellingen. En in de wintermaanden was er altijd de ijscobakfiets van buurman Mensonides. Voor de opslag van de restanten van inboedel van het A.D kamp in Workum werd de huur nooit betaald maar het is ook nooit weer opgehaald. In 1971 overleed helaas Siebe op 59 jarige leeftijd. Daarna werd het Warenhuis een luxe zaak. Het toerisme was in opkomst. Het werd druk in Workum. De zaken liepen voortreffelijk maar de opvolger van Siebe de Vries had andere plannen. In 1982 werd de zaak verkocht en was het tijdperk van het Warenhuis na bijna 50 jaar voorbij.