Piet en Ginie Flapper ‘briljant’

11 dec

Afgelopen vrijdag 13 oktober waren Piet Flapper en Ginie Flapper-Langedijk 65 jaar getrouwd. Dit hebben zij, gezien de grootte van de familie, denk maar eens aan de reünie van familie Flapper die onlangs is gehouden, in kleine kring gevierd. En het was een prachtige dag aldus Piet en Ginie, die elkaar leerden kennen in Bolsward. “Er was een dansavond in de Doele in Bolsward. Ik ging daar naar toe met een paar maten. Bij deze dansavond, die alleen voor de Roomsen was, zag ik haar en ik dacht: die is voor mij. Van huis uit zijn wij Rooms-Katholiek. Mijn vader, Ypke Flapper, was een streng gelovig man en dus hoefde ik dan ook niet thuis te komen met een meisje van een ‘andere’ kerk, dat was onmogelijk.

In onze verkeringstijd bouwde ik ons huis. Ik was timmerman van beroep en toen het huis klaar was zijn wij getrouwd. Naast mijn werk als timmerman was ik veel in de groentezaak van mijn vader te vinden waar ook mijn broers werkten. Dit even verbouwen, dat even vertimmeren. Er was altijd wel wat te doen, zeker toen kruidenierswaren meer en meer werden toegevoegd. Ik weet nog dat er Exota kwam, 25 cent per fles, het liep als een trein. Toen de winkel groter moest worden, werd ons woonhuis, ik werkte toen al niet meer als timmerman, maar was ook in de zaak gestapt, aan de winkel toegevoegd en verhuisden wij naar de Lynbaen. Daar hebben wij 34 prachtige jaren gehad met onze kinderen.

Wij werden gezegend met vijf kinderen, wie tot ons groot verdriet een dochter, zoon en schoondochter zijn overleden. Dát gemis is niet in woorden uit te drukken. Ik was overdag en vaak ook ‘s avonds tot in de nacht aan toe aan het werk. Met onze groenten en fruit bezochten wij wekelijks wel 7 weekmarkten, waarvan soms wel twee op één dag. Als wij, mijn broers en ik, thuis kwamen laadden wij de vrachtwagen, met vaak alleen maar lege kisten, uit en ging ik vervolgens naar de veilingen om groente en fruit in te kopen. Er waren veel van eze veilingen, o.a. in Zaltbommel. Ik kwam zo door heel Nederland op zoek naar mooi spul voor een mooie prijs. Als ik dan in de ochtend thuiskwam, zo rond 05.00 uur, losten mijn broers de wagen om deze vervolgens weer te laden voor de markt. Ik ging dan naar huis waar mijn vrouw de soep warm had. En sliep vervolgens nog een paar uurtjes. Ja, het waren lange dagen, maar wat was het een prachtige tijd.”

Piet is een ras verteller, toch geef ik nu het woord even aan zijn vrouw Ginie. “Ik groeide op in Bolsward en had daar een prachtige jeugd. Van jongs af aan paste ik op kinderen en draaide ik mee in het gezin. Kinderen waren bij ons thuis altijd welkom en zo was dat ook toen wij zelf kinderen kregen. Er kon altijd wel iemand bij. En dat bracht veel gezelligheid met zich mee. Toen ik na ons trouwen in Workum kwam wonen, voelde Bolsward niet als een gemis, ik paste mij makkelijk aan. Naast ons gezin hielp ik daar waar nodig was ook mee in de winkel. Op de Lynbaen was het altijd een zoete inval. Toen de kinderen het huis uit waren kwamen ze op zondagmiddag allemaal thuis. Dan was het één en al gezelligheid. Wat de één niet wist, wist de ander dan wel weer te vertellen. Twee van mijn vijf kinderen en een schoondochter zijn overleden en dat doet intens pijn.”

Ginie kijkt naar buiten en het is even stil in de woonkamer van Piet en Ginie, en dat mag. Ginie, die regelmatig wordt onderbroken door Piet, vertelt dat zij een prachtige jubileum dag hebben gehad.

“Toen wij trouwden is tegelijk met ons ook mijn zus getrouwd. Zij kregen vrij plotseling ook een huis
toegewezen en daardoor moest er getrouwd worden, nee van ongehuwd samenwonen was geen sprake. Mijn zus en haar man zijn er inmiddels niet meer, hoe bijzonder is het dat wij dan dit jubileum mogen vieren met onze kinderen, kleinkinderen en achterkleinkinderen. Inmiddels zijn er 13 kleinkinderen en 13 achterkleinkinderen, waarbij nummer 14 en 15 in aantocht, zijn. Dat vult ons leven met blijdschap,” aldus
Ginie.

In een prachtige kamer, met uitzicht op de Spoardyk, de Hearewei, de Begine en de Aldewei, hebben Piet en Ginie het fijn, al was de verhuizing voor Piet niet een makkelijke stap. Op de Lynbaen hield hij namelijk duiven, naast Ginie zijn grote liefde. “Heit, (Ypke Flapper) hield duiven, die wij in de oorlog moesten inleveren. Ik zie mij nog samen met mijn broer, op de bakfiets de zo geliefde duiven inleveren bij Hotel Ketelaar (later garage Speerstra) aan de Merk. Vele jaren later, ik stond op de weekmarkt in Sneek met zoon Ivo, lag er een duif in het water. Deze visten wij met een doosje uit het water en zo kwamen de duiven weer in mijn leven. En nu hebben we het hier prachtig, de verzorging is echt geweldig, dikke prima en ook het eten, allemaal even lekker,” aldus Piet.

En zo passeren nog vele verhalen de revue, verhalen van 65 jaar huwelijk. En het geheim van een goed
huwelijk… gewoon je dingen doen, aldus Ginie. Dat Piet en Ginie nog lang voor elkaar gespaard mogen blijven.

(Bron Friso. Fotobijschrift Ginie, burgemeester Jannewietske de Vries en Piet. Foto Chanella Wahle)