Taco Reitsma heeft aan de IJsselmeerkust bij Workum wijngaard Slinkehof opgezet. Van de 5 verschillende druivensoorten die hij er teelt, gaat hij biologische wijnen produceren.
Hoewel menigeen al wilde intekenen op de wijnen, zullen de eerste flessen pas in 2027 verkrijgbaar zijn. Vanaf volgend jaar kunnen de druiven namelijk pas geplukt en gebotteld worden.
Wijn is vanzelfsprekend het uiteindelijke doel van de wijngaard. Zelf houdt hij van de godendrank, maar drinkt (met mate) wel alleen de betere wijnen. Met zijn wijngaard wil hij dan ook wijnen produceren die aan die standaard voldoen. Overigens begon zijn liefde voor de drank al op heel jonge leeftijd.
Niet omdat hij die toen al dronk, maar omdat hij bij de productie ervan betrokken was. „Mijn vader was diplomaat en we hebben over de hele wereld gewoond. Toen ik 6 jaar was woonden we in Libië. Daar was geen alcohol te krijgen. Met Kerst en Sinterklaas bijvoorbeeld wilden mijn ouders toch wel graag een wijntje drinken. Daarom zijn ze het zelf gaan produceren. Als klein jongetje mocht ik de druiven dan fijnstampen. Een prachtige herinnering.”
Later hadden zijn ouders een huisje in Frankrijk en werden daar vaak wijncaves bezocht. Uit al die zaken samen kwam het idee om zelf een wijngaard op te zetten en wijnen te produceren. Van fruit had hij inmiddels heel veel verstand: hij had de fruitteeltschool afgerond.
Voor 2000 werden er in Nederland volgens Taco geen goede wijnen geproduceerd. Daarna wel. „Ik wilde goede wijnen maken. Daarom ben ik stage gaan lopen op de Apostelhoeve, één van de bekendste wijngaarden van Nederland.” Vervolgens begon de zoektocht naar een goed stuk grond.
Toen hij en zijn vrouw in Oosterzee gingen wonen, dacht hij dat hij daar vast en zeker wel een perceel grond zou vinden voor dat doel. „Maar daar is allemaal veengrond en dat is te zuur.” Toen hij werd gevraagd om de appelbomen in Hemelum te snoeien voor de ciderproducent, kwam Henk de Haas naar hem toe.
„Die wilde graag een boomgaard opzetten op zijn eigen grond aan de kust van het IJsselmeer bij Workum. Of ik dat kon regelen. Ik antwoordde dat ik dan ook graag een hectare wijngaard wilde op hetzelfde stuk grond. Dat vond Henk een goed idee en samen dienden we een plan in bij de gemeente.”
Tot hun grote verbazing mocht de wijngaard wel, maar de boomgaard niet. „De redenen waarom dat is blijven tot nu toe voor ons onduidelijk. Er mag nog net een windsingel met fruitbomen langs het perceel, maar dat is dan ook alles.”
Taco’s eigen plan kon wel doorgaan en hij investeerde 2 jaar geleden in de aanleg van een biologische wijngaard. De grond werd er verrijkt met compost en dit proces wordt elk jaar opnieuw bij elke rij druivenplanten herhaald. Hij koos daarnaast bewust voor vijf biologische druivenrassen die semi-resistent zijn tegen schimmels. En teisteren die de gewassen toch dan brouwt hij compostthee en bespuit zijn planten daarmee.
„Compostthee bestaat uit grond, lavameel, melasse en water. Een luchtbron zorgt ervoor dat de thee 24 uur borrelt en op die manier een bron van bacteriën en schimmels wordt. Verdund met slootwater zorgt dat ervoor dat de schimmel op de plant natuurlijk bestreden wordt. Hij krijgt als het ware concurrentie. Verder zorgt het voor bacteriën die schimmels eten.” De compost zorgt verder voor een grote weerbaarheid van de plant.
Bij de keuze van zijn gewassen keek hij niet alleen naar de vatbaarheid voor ziekten. „Natuurlijk ook vooral naar de druivensoorten zelf. Ieder grondgebied heeft daarnaast zo zijn eigen smaak.” Hij koos voor 5 rijen rode druiven en 34 rijen witte druiven, in totaal staan er 3900 planten in de wijngaard.
„Die hebben we er machinaal ingezet. Binnen twee dagen waren we daarmee klaar.” Hij gebruikt daarvoor een minitractor omdat een grotere de grond veel te veel dicht slaat. „Handmatig is het niet te doen om zoveel planten in de grond te zetten. Er moet namelijk nog zoveel meer gebeuren.”
Bij elke plant moet een staaf komen en er moest een koker om de jonge planten heen. „Anders vreten de hazen ze op. Daar zijn we met vier man een week lang mee bezig geweest.” Een half jaar later moesten door de palen ijzeren draden worden gehaald zodat de ranken daarbij op kunnen groeien.
„Dat is ook heel veel werk. Ik ben dan ook nog steeds op zoek naar mensen die me zo’n halve dag in de week willen helpen met allerlei werkzaamheden. We hebben al een groep, maar nog meer vrijwilligers zijn wenselijk. De mooiste week om trouwens mee te maken is natuurlijk de plukweek. Voor de rest van het jaar is ook de gezelligheid heel erg belangrijk. ”
De uitlopen van de planten veegt hij met zijn vrijwilligers met een bezem weg. En dan is er nog die kudde Franse schapen. De 24 kleine schapen en 5 eveneens kleine rammen vreten de onderste blaadjes van de ranken. „Van de vruchten blijven ze af als ze nog zuur of te hard zijn, maar rijpen ze dan mogen ze niet meer in de wijngaard komen.” De inzet van de schapen komt uit zijn eigen koker en beproefde hij ook al op de Heidepleats, waar hij ook werkzaam is.
De verwachting is dat de druivenranken volgend jaar voldoende fruit geven om te oogsten. Het wijnmaken zelf gebeurt dan bij Hof van Twente. Een wijngaard met wijnmakerij die niet al te ver van Workum ligt. „Want snel verwerken is cruciaal.” Is de wijngaard langs de IJsselmeerkust eenmaal volwassen dan verwacht Taco dat er wel 6000 flessen wijn per jaar kunnen worden geproduceerd.
„Met onderscheidende wijnen wel te verstaan. Door er een heel eigen smaak aan te geven. Zo is een mooie volle rode wijn op hout met de smaak van rood fruit de opzet. Maar ook een bloemige witte, een fruitige witte en een witte die zoeter is met citroentonen. Daarnaast wil ik ook een champagne en een rosé gaan aanbieden.”
„In dat eerste jaar (2027) gok ik op duizend flessen in totaal”. Naast het bestieren van de wijngaard en uiteindelijk produceren van prachtige wijnen hoopt hij ook Workum op de kaart te zetten met zijn product. „Door de gemeenschap erbij te betrekken, maar misschien ook door op het vignet een vergezicht van Workum te zetten.” Voor het zover is, is het overigens wel spannend hoe de oogst uitvalt. „Je bent vooral afhankelijk van het weer en je moet het juiste moment van plukken kiezen. Erg spannend, maar ook heel leuk. Ik ben dolenthousiast.”
Meer informatie: www.slinkehof.nl