Tot van het Duitse Waddeneiland Sylt, ruim 200 kilometer verderop, heeft de kleuter een reactie gekregen. ‘Ik ben Kay, ik ben 5 jaar’, schreef hij op 24 juli op een briefje, dat hij onderweg van Vlieland naar Harlingen in een fles in zee postte. ,,Heel simpel. Hij gaat naar groep 3 en kan net schrijven. Ik heb zelf de datum en het adres erbij gezet”, vertelt Carina.
Een vrouw die altijd rondjes wandelt op Ameland vond de fles, stuurde een kaartje naar Workum en gooide de fles terug in zee. Kay vond het zo leuk dat hij op 15 augustus nog een boodschap overboord gooide in Harlingen. Dit keer met een tekening erbij. ,,Van een strand en een fles”, vertelt Kay.
Terug van vakantie lagen er twee brieven in de bus. Een 4-jarig meisje uit het Duitse Bielefeld had (opnieuw op Ameland, maar een stuk verderop) de eerste brief gevonden. ,,Hopelijk wordt dat zijn penvriendinnetje”, zegt Carina.
De tweede brief was op Terschelling gevonden door een familie uit Stadskanaal, die de fles óók weer had teruggegooid in zee. ,,Of dat traditie is met flessenpost? Ik had er nooit van gehoord. Dat maakt het zo bijzonder, dat zoveel mensen blij verrast zijn.”
Dinsdag was er daardoor wéér post voor Kay. De tweede brief was nu gevonden op Ellenbogen op Sylt. ,,Het noordelijkste puntje van Duitsland, naast Denemarken. Door een 78-jarige man met de naam Udo. Een heel lief briefje stuurde hij terug in het Duits: ‘Ahoi, een zeemansgroet’ en ‘blijf zo’n lieve jongen’.”
(Bron Leeuwarder Courant, foto’s Niels de Vries))
