Nu de Herfstvakantie ten einde is, gaat onze Zuidwesthoek min of meer in de winterslaap. Daarmee wordt niet bedoeld dat de inwoners van de Zuidwesthoek vanaf heden hun bed niet meer uitkomen om de wintertijd al slapend door te komen. Nee, de winterslaap is de rustige tijd waarin bedrijven die in het zomerseizoen hoogtij vieren even tot rust kunnen komen of zelfs de deuren even sluiten. Wie wel een echte winterslaap houden zijn de (wilde) dieren, waaronder de egel, de vleermuis en de regenworm. Zij brengen hun tijd slapend door.
Zodra het buiten rond de negen graden is zoekt de egel een rustig plekje op in de vrije natuur of in uw tuin. De egel maakt een nest van takjes en bladeren rolt zichzelf op en gaat slapen. De egel wordt pas wakker door de warme stralen van de eerste lentezon. Voordat de egel in winterslaap gaat eet de egel zich in de herfst tonnetje rond aan regenwormen, slakken en spinnen, want tijdens de winterslaap verliest de egel bijna de helft van zijn lichaamsgewicht. Voor liefhebbers van tuin en dier, hark de gevallen bladeren op een hoop en de egel zal u dankbaar zijn.
Ook vleermuizen houden niet van de kou. De vleermuizen kunnen tussen de vier en zes maanden in winterslaap gaan. Ter voorbereiding eet ook de vleermuis zich extra vol in de maanden voordat de kou de hoek om komt kijken aan muggen, nachtvlinders, torren en vliegen. Vleermuizen moeten meer dan dertig procent van hun eigen gewicht aankomen om de winter goed door te komen. De vleermuis kan alleen slapen in temperaturen tussen de twee en tien graden, geen vrieskou dus. Hiervoor moet de vleermuis wel op zoek naar beschutting met voldoende rust en duisternis. Een kerktoren of spouwmuur is hiervoor de aangewezen plaats. Als de vleermuis eenmaal zijn of haar plekje heeft gevonden gaat deze met zijn pootjes aan het ‘plafond’ hangen. Zo blijft de vleermuis de hele winter hangen.
Als de grond bevriest en keihard wordt kunnen regenwormen, die in de bodem leven, niet meer op zoek naar eten. Regenwormen leven van dat wat zij op en in de grond vinden waaronder dode en rottende plantenresten, bladeren en uitwerpselen van andere dieren. Als de regenworm niet meer door de grond kan gaan om voedsel gaat de regenworm in winterslaap in een door hun zelfgemaakt gangenstelsel. Dit stelsel biedt hun de nodige bescherming tijdens de wintermaanden. En dan maar hopen dat de regenworm niet ten prooi valt aan de egel.
Ach een winterslaap is helemaal zo gek nog niet, slaap lekker!
(Bron Friso, foto Vleermuizen in Winterslaap)