De stoomboot komt op tijd, blozende kindertjes wuiven en als Sint aan wal stapt, begint het te regenen.
Je hoeft niet eens precies te weten waar Sinterklaas arriveert. Je kunt gewoon achter een willekeurige buggy aanlopen. Rond enen rolt er al eentje langs een parkeerplaats in Workum.
Marten Steiginga (3) zit als een vorst in het wandelwagentje, een grote mijter zakt bijna over zijn gezicht. Zijn broer Pieter (4) huppelt vooruit. Toen de peuter op de nationale televisie naar de sinterklaasintocht in Vianen keek, dacht hij de kerktoren van Workum te herkennen. Hij was niet te houden, zegt zijn moeder.
Lieve vlaggetjes
Pieter en Marten slaan een steegje in. Het kan niet missen, met de wind waaien suikerzoete vlagen ‘O kom er eens kijken’ mee.
Op de hoek bij de haven delen Rutger (14), Jordi (14) en Fimme-Jan (12) vlaggetjes uit. ‘Welkom Sinterklaas’ staat erop. Een klein meisje op een roze fiets botst bijna tegen de vlaggenjongens aan, ze kan nog niet zo goed remmen.
Fimme-Jan vertelt dat hij op zijn zevende van zijn geloof viel. Hij herkende zijn vader, die deel uitmaakte van een pietenbrigade, aan het ,,gat in syn kin”. Zijn broer en zijn moeder zeiden nog dat heit in Sneek aan het werk was, maar Fimme-Jan dacht er het zijne van „Sssssttttttt”, sist Rutger behoedzaam. Er komen kleine kinderen langs.
Burgemeesterketting
Kwart voor twee. O jee, o jee, er ligt een bootje voor de ingang van de haven. Kan iemand die misschien weghalen voor Sinterklaas er tegenaan knalt?
Achter de heg bij het water staan twee jongetjes. Als Tiemen (8) lacht, zie je een gat waar nog niet eens zo lang geleden twee kleine voortanden zaten. Zijn vriend Wessel (8) vertelt dat hij heel graag een bestuurbare helikopter wil hebben. Maar dan moet Sinterklaas wel komen.
Twee roetveegpieten duwen het bootje weg dat de boel verspert. Locoburgemeester en wethouder Bauke Dam kijkt tevreden toe. Om zijn nek glimt de deftige burgemeestersketting.
Eeuwenoude baard
De spanning stijgt, een rookwolk waait de havenkom binnen en ja hoor, daar komt de Pakjesboot aan. IJle stemmetjes vullen de lucht, vlaggetjes ritselen.
Roetveegpieten zwaaien en Sinterklaas ziet er patent uit, met volle witte wenkbrauwen, een eeuwenoude dikke baard en golvende lange lokken. De wind trekt aan. Tussen de benen van het publiek staat stabij Noortje, haar neus in de lucht. Ze ruikt pepernoten.
„Het is toch te zot dat er begeleiding bij moet zijn”, moppert een dame. Ze kijkt naar vier handhavers die het feest uit de verte beschouwen. Maar er is niks aan de hand. De actiegroep Kick Out Zwarte Piet schrapte Workum uit de demonstratie-lijst. De Pieten zijn keurig.
Rellen en aanhoudingen
Hoe anders gaat het eraan toe in Yerseke en Middelharnis. In Yerseke staan ongeveer twintig actievoerders tegenover een paar honderd dorpsbewoners. Na ingrijpen van dertig leden van de Mobiele Eenheid worden drie tegendemonstranten aangehouden die met etenswaar, stenen en vuurwerk naar de Kick Out Zwarte Piet-mensen gooiden. En ook in Middelharnis worden ze met eieren en appels bekogeld.
Maar Workum is een sprookje. Een moderne zwierige Piet met roetvegen en in een wufte cape hurkt neer bij de kleine Doutzen die bang tegen haar moeder aankruipt.
Een man staat tegen een muur een shagje te draaien. „We zochten je al, je moet bij ons blijven”, moppert een vader tegen een jongetje met een zweterige kinderbaret vol verzamelde pepernoten.
Ongeorganiseerde Piet
„Hebben jullie een ouwe man in een koets gezien? Je weet wel, zo’n man met een mijter?”, vraagt een Piet aan een stel kinderen. Rennen moet hij. Sinterklaas maakt zich op voor een rit door de stad.
En och jee, een beetje verloren in de menigte, stapt toch een pikzwarte ongeorganiseerde Piet rond. Hij draagt geen pruik, maar wel gouden oorringen en een korte broek over een gewone lange broek. Ook hij deelt pepernoten uit. Misschien probeert hij een punt te maken, maar misschien ook niet. Niemand die zich er druk over maakt.
In de verte klinkt getingeltangel. De koets nadert. De baretten van de Pieten zijn kleurige vlekken in een natte grijze stad. Ze stoppen pepernoten in knuistjes. Niks aan het handje.
(Bron Leeuwarder Courant, column Jantien de Boer, foto’s Simon Bleeker)
