We zijn bevrijd

En in de eerste week van mei ho­ren we over de oorlog te praten. Dat is voor meerdere generaties altijd zo geweest en dat moet al­tijd zo blijven. Help! zou zich geen voorjaar zonder deze vaste tradities kunnen voorstellen.

Tine Bouwsma-Kaspersma uit Workum waarschijnlijk ook niet. De vraag van Ruud Hamelinck uit Zoeter­meer over de Schotten die na de bevrijding een tijdje in Leeuwar­den verbleven, bracht herinne­ringen bij haar boven. Tine ont­moette ‘haar’ Schotten in juni 1945 in haar woonplaats. Ze schreef een mooie brief die we graag gedeeltelijk afdrukken, omdat het zo’n mooie persoonlijke herinnering is:         .

“Dan zie ik als meisje van 23 jaar, als ik de Markt zal oversteken, op een mooie zonnige middag om twee uur in Workum, plotse­ling een open grijze legerauto het marktplein opzwaaien. Er sprin­gen mannen met plooirokjes af. Zij formeren zich en dan klinkt, zo fantastisch, de doedelzakmuziek tussen de oude geveltjes van de markt. De mannen lopen al spelend, onder commando, drie keer strak in de maat op en neer. Gekleed in de Schotse kilt en een kepi op. De grote tromslager heeft een luipaardkleed om. En ze blazen hun wangen bol.”

“Het was een sprookje voor mij, toen ik daar liep met een strijk­plank, strijkbout en een rol lin­nengoed onder de arm. Op weg naar bakker Otte Zijlstra om de strijkbout in de oven te warmen en om daar te strijken. Toen ik de doedelzakspelers zag, drong het nog dieper door: ‘wij zijn be­vrijd’. Het bezoek van de Schotse spelers was niet aangekondigd en er was nauwelijks publiek.” “Eigenlijk was ik zelf een be­zienswaardigheid met mijn strijkspullen. Jammer genoeg zijn er geen foto’s gemaakt en ik heb ook nooit iets gelezen over deze gebeurtenis. Het moet in juni 1945 zijn geweest. Aldus bewaard in mijn hart.”

Leeuw. Crt. 2000